زنانگی عاشقانه

خانه ای را دیدم که زیبا بود و ساده؛ خانه ای بود که بهترین خلق عالم همواره, به اهل آن خانه ابراز محبت می نمود؛ 

برایم جالب آمد تا ببینم این اهل خانه چگونه با هم برخورد می کنند؛ در را باز کردم (در و امان از این در!!!!چه خاطرات تلخی را باید با خود در طول تاریخ به دوش بکشد) 

داخل شدم؛ زنی را دیدم نورانی که با زبانی قراء خطاب به پسر بزرگش اینگونه شعر می خواند:

حسن!همانند پدرت باش

و از (گردن) حق, طناب را بردار

خداوند منان را پرستش کن

و کینه توز را به دوستی مگیر

چه نکات تربیتی عمیقی…

1. استفاده از تلقین در روش تربیتی: یعنی پسرم باید به حدی برسی که حق گستر شوی.

2. حفظ اقتدار پدر و قبول داشتن پدر توسط مادر: همانندی با پدر را از اهداف پسر بیان می کند.

3. آموزش توحید به کودک با استفاده از تمثیل در حد توان درکی کودک.

4. آموزش بدترین رذیله اخلاقی به کودک نه با این بیان که کینه توز نباش چون اگر اینگونه بیان می شد, ممکن بود کودک حس کند که نکند کینه توز بوده و از توجه مادر به او کم شده است. 

و رو به پسر کوچکترش کرد و با لطافت فرمود:

تو شبیه پدر من هستی

نه شبیه پدر خودت

که همسرش که این شعرخوانی را به نظاره نشسته بود؛ لبخندی زد.

1. اینجا نیز روش تلقینی استفاده شده و پسر را به پدربزرگ که بهترین خلق خداست, تشبیه می کند که این سبب تلاش کودک برای رسیدن به پدربزرگ می شود.

2. لبخند همسر نشان از هماهنگی زن و شوهر است که مهم ترین اصل تربیتی است را نشان می دهد.

چقدر فرحناک است در حضور این خاندان بودن.

روزی مادر در حال کار منزل بود که دو پسر که فاصله ی سنی اندکی داشتند, نزد مادر آمدند, که مادر خط کداممان زیباتر است؟

مادر نگاهی به خط ها کرد؛ با خود اندیشید چه بگویم که تبعیضی بین دو فرزند نباشد و در ذهنشان داوری مادر به بی عدالتی هک نشود…آنها را ارجاع به پدرشان داد و پدرشان به پدربزرگ و پدربزرگ به اذن الهی دوباره ارجاعشان داد به مادربتول و اطهر این خانواده…

مادر دید که داوری به عهده ی اوست؛ نگاهی به خط ها کرد و فرمودن: گردنبندم را پاره می کنم هرکه دانه های بیشتری برداشت, او خطش بهتر است…

1. فرزندان در این سن, قضاوت استدلالی را درک نمی کنند و اگر مادر بر اساس استدلال، یک کدامشان را برتر می نامید سبب می شد بازنده احساس خفت کند و گمان کند, مادر محبتش به برادر دیگر بیشتر است.

2. گذشتن از گردنبد و مادیات برای تربیت صحیح نشان از اهمیت قضاوت مادران در ارتباط با فرزندانشان دارد. (که امروزه متاسفانه برخی از مادران حتی سرش را از گوشی بلند نمی کند و با سر تایید یا رد می کند)

3. قضاوت را بر امر فیزیکی متوقف کردن سبب می شود, بازنده احساس کمبود محبت نکند و آن را تنها یک شانس ینامد.

مادر در خانه نشسته بود؛ که پدرشان وارد می شوند و احساس ضعف می کنن و از دختر درخواست ردایی می کنن که خود را با آن بپوشاند…پسرارشد وارد می شود و با صدای زیبا و کودکانه اش خطاب به مادر می فرماید: السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاهُ و مادر او را میوه ی دل و نور دیده خطاب می کند …پسر دوم می آید و با همان لحن به مادرش سلام می کند و مادر برای فرزند کوچکترش علاوه بر ثمره ی دل و نوردیده, ای فرزندم را نیز می افزاید (عَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَیا قُرَّهَ عَیْنى وَثَمَرَهَ فُؤ ادى)..همسر گرامیشان داخل می شود و با احترام و لقب به همسر سلام می کنند: السَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ و زن خانه همسرشان را با لقب و امیرمومنین خطاب می کنند:عَلَیْکَ السَّلامُ یا اَبَالْحَسَنِ وَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ….

1. دقت در به کارگیری القاب زیبا برای فرزندان که احساس محبت و توجه بکند و عزتمند بار بیایند که به فرموده ی امیرالمونین: هرکس در درونش احساس عزت کند, کارهای پست نمی کند.

2. دقت در القاب بین مادر و پدر خانواده که نشان از ابراز احترام طرفین است که سبب می شود کودکان نیز احترام و اقتدار والدین را حفظ کنند.

چقدر این خانه محور است؛ چقدر اهل این خانه محبوبن که خداوند عزوجل می فرماید:

اِنّى ما خَلَقْتُ سَماَّءً مَبْنِیَّهً وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّهً وَلا قَمَراً مُنیراً وَلا شَمْساً مُضِیَّئَهً وَلا فَلَکاً یَدُورُ وَلا بَحْراً یَجْرى وَلا فُلْکاً یَسْرى اِلاّ فى مَحَبَّهِ هؤُلاَّء الْخَمْسَهِ

***********************************************************

مادر در خانه نشسته بود و فرزندانش در کنارش؛ اما گویی غمی در این خانه پاشیده شده؛ ابوذر و سلمان و زبیر و عمار و.. دور مرد این خانه شدند؛ حرف هایی می زنند که ناگهان مادر خانه می بیند: کسانی به سمت در این خانه می آیند؛ در بسته شد؛ صدای کوفتن در آمد؛ مردان ماندند و زهرا سلام الله به سمت در رفت که شاید مردان پشت در, یادشان بیاید خانه, خانه ی دختر رسول خداست همانی که پیامبر بارها فرمود بضعه منی است…اما فریادی بلند شد خانه را به آتش می کشم حتی اگر تو در آن باشی؛

غیرت الله شاهد است و اما همانگونه که غیرت الله است, امین الله هم هست و سکوتی که پیامبر از او درخواست کرد, سبب شد تنها نظاهره کند….

امان از در…امان از آتش…امان از ماندن بین در و دیوار…امان از دست دادن فرزند 6ماهه….

همه ی این ماجرا را فرزندان به نظاره نشستند تا زینب بیاموزد که نباید از آتش بهراسد…نباید از از دست دادن اقوامش بهراسد بلکه باید مانند مادر در همان حین به دنبال ولی برود حتی اگر به بازوانش شلاق بزنند…حتی اگر با آن حال به سمت مسجد برای حمایت ولیش برود و ولی را حفظ کند…

آری باید زینب می آموخت تا خود را بر روی ولیش امام سجاد بیندازد تا آسیبی نبیند…

به والله این خانه سرهایی دارد که همواره می ماند…..